"خدا زیر سقف دلم گریه کرد"

خدا زیر سقف دلم گریه کرد

گلوی زمین پر شد از اشک سرد

نگاهم برایت ستاره نچید

گذشت و نگاهی به چشمت نکرد

تو سیب نگاهت ندارد تپش

برو سایه ی بی صدا برنگرد

کمی ماه می خواهم از آسمان

به دور زمین دلم هی نگرد

خدا اشک های مرا پاک کرد

خودش زیر سقف دلم گریه کرد

پ.ن: این شعر سروده یکی از دوستامه که با اجازش اینو گذاشتم تو وبلاگم...امیدوارم خوشتون بیاد...

خوشحال میشم نظرتون رو بدونم من که عاشق این شعرم...